niepoprawny

niepoprawny
{{stl_3}}niepoprawny {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}ɲɛpɔpravnɨ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_9}}adj {{/stl_9}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}niezgodny z regułami{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_33}}odpowiedź {{/stl_33}}{{stl_14}}falsch{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}inkorrekt {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}zatwardziały{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_33}}optymista {{/stl_33}}{{stl_14}}unverbesserlich {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • niepoprawny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niepoprawnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niezgodny z normą poprawnościową danego języka, sprzeczny z zasadami pisowni, wymowy, gramatyki itp.; błędny : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • niepoprawny — niepoprawnyni 1. «niezgodny z ustalonymi prawidłami, zasadami; błędny, wadliwy» Niepoprawne wyrażenia, zwroty. 2. «taki, który nie chce lub nie daje się poprawić, nie wykazujący poprawy; zatwardziały» Niepoprawny kłamczuch, łakomczuch.… …   Słownik języka polskiego

  • odpłacić — pięknym za nadobne «odwzajemnić się tym samym, najczęściej złem za doznane zło, zrewanżować się»: Ale los zemścił się na „moralnej” hrabinie za jej złośliwości i odpłacił jej pięknym za nadobne. Wnuk i generalny spadkobierca autorki pamiętników,… …   Słownik frazeologiczny

  • odpłacać — Odpłacić pięknym za nadobne «odwzajemnić się tym samym, najczęściej złem za doznane zło, zrewanżować się»: Ale los zemścił się na „moralnej” hrabinie za jej złośliwości i odpłacił jej pięknym za nadobne. Wnuk i generalny spadkobierca autorki… …   Słownik frazeologiczny

  • grzesznik — m III, DB. a, N. grzesznikkiem; lm M. grzesznikicy, DB. ów «człowiek grzeszący, popełniający grzechy» Niepoprawny, wielki, zatwardziały grzesznik …   Słownik języka polskiego

  • kłamczuch — m III, DB. a; lm M. y, D. ów, B.=M. (także B.=D. tylko o mężczyznach) pot. «ten, kto mówi nieprawdę, zmyśla, kłamie, zwłaszcza w drobnych sprawach» Niepoprawny kłamczuch …   Słownik języka polskiego

  • koślawy — koślawywi «krzywy, powykręcany, niezgrabny; mający krzywe nogi» Koślawy stół. Koślawe nogi, obcasy, litery. przen. «niepoprawny, pełen usterek, błędów» Koślawy styl. Koślawa polszczyzna …   Słownik języka polskiego

  • łamany — łamanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. łamać (p.) łamany w użyciu przym. ∆ Łamana polszczyzna, francuszczyzna itp.; łamany język (polski, francuski itp.) «język polski, francuski itp. zły, niepoprawny, język z błędami, ze złą wymową» ∆ Dach …   Słownik języka polskiego

  • niegramatyczny — «niezgodny z zasadami gramatyki; niepoprawny» Niegramatyczny sposób mówienia. Niegramatyczny zwrot. Niegramatyczne wyrażenie …   Słownik języka polskiego

  • niepoprawnie — przysłów. od niepoprawny a) w zn. 1: Mówić, pisać niepoprawnie. b) w zn. 2: Ktoś niepoprawnie naiwny …   Słownik języka polskiego

  • niepoprawność — ż V, DCMs. niepoprawnośćści, blm rzecz. od niepoprawny a) w zn. 1: Niepoprawność tekstu, wymowy. b) w zn. 2: Niepoprawność recydywisty …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”